De uitdeling, uitgetrokken voor een voorwaardelijk toegelaten schuldeiser, wordt niet uitgekeerd, zolang niet omtrent zijn vordering is beslist. Blijkt het ten slotte, dat hij niets of minder te vorderen heeft, dan komen de voor hem bestemde gelden geheel of ten dele ten bate van de andere schuldeisers.
Uitdelingen bestemd voor vorderingen, welker voorrang betwist wordt, worden, voor zoverre zij meer bedragen dan de percenten over de concurrentie vorderingen uit te keren, gereserveerd tot na de uitspraak over de voorrang.
